■ بروجرد شهر زیبای من بخش عمومی

مسجد جامع بروجرد که در در گویش محلی مسجد جمعه نامیده می شود از نخستین مسجدهای ساخته شده در ایران است و بنا بر شواهد، قدیمی ترین مسجد موجود در غرب و جنوب غربی ایران است.

این مسجد زیبا در شرق شهر بروجرد و در محله قدیمی دانگه واقع شده و به لحاظ معماری و قدمت، از بناهای منحصر به فرد استان لرستان و شهر بروجرد است.

مسجد جامع بروجرد در قرون دوم و سوم قمری با دستکاری در یک آتشکده بزرگ ساسانی بنا نهاده شد. اعراب در حمله به ایران آتشکده های زیادی را تبدیل به مسجد کردند که مسجد جامع بروجرد نیز نمونه ای از همین دست است. این بنا در شمال خیابان جعفری واقع گردیده و در روزگار بودولف عجلی، توسط وزیر او حمویه بن علی بین سال های ۱۵۰ تا ۲۲۶ ه . ق بنا شده است .

بنای اصلی مسجد ‚ فضای گنبدداری با ایوانی در برابر آن است. در دوره های بعد، محوطه سازی آن در قرون ۴ و ۵ و نیز الحاقات و تعمیرات آن بر طبق کتیبه های موجود، در سال های ۱۰۲۲ ‚ ۱۰۶۹ ‚ ۱۰۹۲ و ۱۲۰۹ ه . ق صورت گرفته است (ایران میراث).

مسجد دارای دو درب غربی و شرقی است که درب غربی مربوط به دوره صفویان است. درب شرقی در کنار بازار کوچکی (امروزه معروف به بازار زغال فروش ها) قرار گرفته و کنده کاری های زیبایی دارد. ورودی مسجد از درب شرقی بسیار زیبا و هنرمندانه است.

بنـای‎ اولیـه‎‎ ایـن‎ مـسجـد بـه صـورت‎ مجموعه‎ای‎ شامل‎ مسجد , حمام‎ , آب‎ انبـار , ساختمان‎‎ غـریـب‎ خـانـه‎, میـدان و سـایـر متعلقات‎ بوده‎‎‎ که امروزه بعضی‎ از این‎ آثار از بین‎ رفته‎ است‎.
بنای‎ مسجد جامع‎ از نظر شکـل‎ از نـوع مساجد تـک‎ ایـوانـی‎ اسـت‎ کـه‎ دارای‎ دو در ورودی‎‎ در قسمت‎‎ های شرقی‎‎ و غربی است . بنا شامل‎ یک‎ حیاط مرکـزی،‎ ایـوان‎ , فضای‎‎ گنبدخانه‎ و شبستانهای اطراف‎ آن‎ و یک‎ شبستان‎ وسیع‎ زمستانـی‎ در طرف‎ شمـال‎ حیـاط مرکزی‎ است. بنابر شواهد موجود، صفویان، زندیان و قاجاریان تعمیرات بنیادی در مسجد انجام داده اند و بخش هایی به آن افزوده اند (از سایت خبرگزاری شبستان)